وظائف نهاد های امنیتی ایران در خارج از کشور زیر نظر گرفتن و نفوذ به میان سازمان ها و نهاد های اپوزیسیون است
وظائف نهاد های امنیتی ایران در خارج از کشور زیر نظر گرفتن و نفوذ به میان سازمان ها و نهاد های اپوزیسیون است و زیر فشار قرار دادن خانواده های افراد مورد نظر برای نفوذ یکی از مرسوم ترین روشها.
رئیس سازمان اطلاعات و امنیت دانمارک می‌گوید پلیس شرق این کشور در
عملیاتی گسترده توانسته توطئه سرویس اطلاعاتی ایران برای قتل یک فعال
اپوزیسیون ایرانی را خنثی کند.
فین بورچ آندرسن روز سه‌شنبه ۳۰ اکتبر (هشتم آبان) در یک نشست مطبوعاتی
در کپنهاگ گفت که سرویس اطلاعاتی ایران می‌خواسته به جان مسئول شاخه
دانمارک الاحوازیه، جنبش مبارزه عربی برای آزادی اهواز، که در دانمارک
زندگی می‌کند سوءقصد کند.
ماجرای دانمارک تنها حادثه چند سال اخیر در رابطه با رژیم ایران که در
وضعیت درونی و بیرونی بسیار نابسامانی بسر می برد؛ نبوده. ماجرا چیست؟
پیش از این نیز دستگیری چهار نفر در آلمان و بلژیک، از جمله یکی از
کارکنان سفارت ایران در اتریش، به اتهام برنامه‌ریزی برای بمب‌گذاری در
نشست اخیر مجاهدین در پاریس و نیز اخراج دو دیپلمات ایرانی از هلند که گفته
می‌شود در رابطه با پرونده قتل “محمدرضا کلاهی صمدی” و “احمد نیسی” مجبور
به ترک این کشور شده‌اند، جمهوری اسلامی را در دوران سخت رایزنی با اروپا
برای مقابله با تحریم‌های قریب‌الوقوع آمریکا، در موقعیت دشواری قرار داده
بود.
دولت ایران همچون دهه‌های گذشته، دخالت خود در همه این موارد را رد کرده
و آنها را دسیسه دشمنان ایران به ویژه ایالات متحده و اسرائیل می داند.
دولت دانمارک ولی سفیر ایران را فراخوانده. دولت فرانسه هم از معرفی سفیر
جدید خود در ایران سرباز زده است. نشریه اشپیگل در شماره ۲۹ سپتامبر ۲۰۱۸
خود در گزارش مفصلی جزئیاتی از برنامه‌ریزی برای بمب‌گذاری در نشست اخیر
مجاهدین در پاریس را افشا کرده که نشانه‌های جدی از دخالت نهادهای دولتی
ایران در این عملیات به شمار می‌آید. جدا از این گزارش‌های سال های اخیر
سازمان های اطلاعاتی به ویژه در آلمان نیز تأیید می‌کنند که یکی ار مهم
ترین وظائف نهاد های امنیتی ایران در خارج از کشور زیر نظر گرفتن و نفوذ به
میان سازمان ها و نهاد های اپوزیسیون است و زیر فشار قرار دادن خانواده
های افراد مورد نظر برای نفوذ یکی از مرسوم ترین روشها.
سه سال پیش نیز این موضوع در دادگاه در آلمان بار دیگر به اثبات رسید:
در آبان سال ۱۳۹۴ دو تن از همکاران سازمان مجاهدین و شورای ملی مقاومت
به اتهام جاسوسی برای وزارت اطلاعات ایران توسط پلیس آلمان بازداشت شدند.
پرونده متهمان این دادگاه بار دیگر پرسش‌هایی را در ارتباط با وسعت و
چگونگی اقدامات و فعالیت امنیتی ایران در خارج کشور مطرح ساخت، به ویژه
آنکه محل ملاقات افسر رابط و متهم کشوری بود که بنابر اطلاعات موثق از پس
از حکم دادگاه میکونوس در ۱۹۹۷ ملاقاتی حضوری افسران رابط اطلاعات و منابع
آنها متوقف شده بود.
آلمان در اوائل دهه ۱۹۹۰کانون اصلی تنظیم و هدایت فعالیت‌های اطلاعاتی ایران در اروپا به شمار می‌رفت.
تا اواسط دهه ۹۰ میلادی روابط اطلاعاتی ایران و آلمان در سطح تبادل
اطلاعاتی و گاه حتی دیپلماتیک از جمله ایجاد مقرهای رسمی اطلاعاتی در
سفارتخانه‌های هر دو کشور بر قرار بود. هر چند حدود و ثغور این نوع روابط
روشن نیست اما بر اساس گزارش سازمان‌های مسئول در دولت آلمان می‌توان به
مرز‌های آن نزدیک شد. به عنوان مثال«گروه کار ایران در سازمان حفاظت از
قانون اساسی آلمان» در سال ۱۹۹۳ گزارش می‌دهد که فعالیت اطلاعاتی ایران در
خاک آلمان برای تعقیب مراقبت اپوزیسیون خطری برای امنیت داخلی آلمان به
شمار می‌آید و یا فعالیت‌های ایران برای تهیه تکنولوژی نظامی «به آخرین حد
تحمل» دولت آلمان رسیده است.
به طور کلی فعالیت خارج از کشور سازمان‌های اطلاعاتی در کشوری بیگانه تا حدودی مجاز است و با آن مدارا می‌شود.
پس از میکونوس
بنابر گزارش‌هایی که به ویژه در حول و حوش دادگاه میکونوس انتشار
یافته‌اند، هماهنگی اطلاعاتی ایران در اروپای غربی در دهه ۸۰ میلادی بیشتر
در شهر وین اتریش و ژنو سوئیس انجام می‌پذیرفت.
هر چند پس از ترور عبدالرحمان قاسملو، دبیر اول حزب دموکرات کردستان
ایران در وین (۱۹۸۹) و کاظم رجوی، برادر مسعود رجوی در ژنو سوئیس(۱۹۹۱) و
حساسیت افکار عمومی و دولت‌های اتریش و سوئیس، دیگر این کشورها مقر مناسبی
برای هماهنگی و هدایت عملیات‌های اطلاعاتی ایران به شمار نمی‌آمدند. برآیند
می‌شود که بن، پایتخت وقت آلمان جانشین این دو شهر شد.
اما به دنبال مدارکی که در جریان دو دادگاه دیگر در سال‌های ۱۹۹۹ و ۲۰۰۳
در برلین افشا شد، پس از حکم دادگاه میکونوس(آوریل ۱۹۹۷) فعالیت‌های
امنیتی ایران به شدت از سوی نهادهای امنیتی اروپا تحت کنترل قرار گرفت و
محدود شد.
دادگاه میکونوس و بازداشت شماری از عاملان این ترور و مسائل حول و حوش
آن، براى چند سال (۹۷- ۱۹۹۲) به یکی از مطرح‌ترین مسائل سیاسی مربوط به
ایران تبدیل شد.
به واسطه سه سال و چند ماه رسیدگی به این پرونده، دویست و چهل و هفت
جلسه دادرسی و شهادت ۱۷۶ نفردر دادگاه میکونوس، داده‌های بسیاری درباره
دستگاه امنیتی ایران، امکانات و مانورهای اطلاعاتی آن در خارج از کشور به
رسانه‌ها و افکار عمومی درز کرد.
از آن پس ملاقات‌های افسران رابط اطلاعاتی ایران و منابعشان در اروپا به خارج از کشورهای اروپایی منتقل شد.
با این حال، با اتکا به داده‌های جدید در آخرین پروند جاسوسی دولت ایران
در دادگاهی برلین (ژوئن و ژوئیه ۲۰۱۶) مبنی بر ملاقات حضوری افسر رابط
ایران با منبعش در آلمان و فعالیت های اخیر در فرانسه، بلژیک و دانمارک آیا
شاهد دور جدیدی از فعالیت‌های اطلاعاتی ایران در آلمان یا اروپا هستیم؟
اکنون با خروج ایالات متحده امریکا از برجام و مشکلات زیاد اجتماعی و
سیاسی و بین المللی که رژیم اسلامی ایران با آن روزانه درگیر است این سوال
نیز مطرح است که آیا این نوع عملیات در اروپا که به نحوی آخرین “تکیه گاه”
رژیم ایران در “غرب” است تا چه حد عقلانی است؟
منبع: بی بی سی فارسی
تعليقات
إرسال تعليق